Dit is een blog over mijzelf: Tanja. Je leest hier dingen over mijzelf, over dingen die ik mee maak, over dingen die in een creatief proces tot stand zijn gekomen en dingen die ik gewoon even kwijt wil!
woensdag 15 juli 2009
Hamster vision is not broadcasting anymore!
Zoals bij elk meisje van een jaar of 12 begon bij mij op die leeftijd ook de voorliefde voor huisdieren te knagen. Knagen is hier in dit geval de juiste benaming aangezien ik viel voor hamsters. Na lang zeuren bij pa en ma ( of eigenlijk ma, pa vond het alleen maar troep geven en ma was makkelijk te bespelen omdat zei zelf ook een meisje geweest is) kreeg ik er een voor mijn verjaardag. Mijn 13e verjaardag. Een piepklein Russisch dwerg hamstertje in een spiksplinternieuwe kooi sierde mijn slaapkamer. Tijdens het korte leven van 2 jaar wat het beestje geleefd heeft waren mijn ouders in de veronderstelling dat ik over mijn hamster fase heen zou zijn en interesse zou hebben voor andere dingen waar puberende meisjes interesse in hebben. God zij dank werkte dat deel naar behoren, ik toonde intresse voor jongens, drank en uitgaan maar de hamster gekte bleef. Had een hamster het loodje gelegd dan was is een week in diepe rouw om vervolgens daarna de nieuwe hamster te verwelkomen. Ook toen ik mijn huidige partner leerde kennen was ik in het bezit van een wel heel bijzonder exemplaar: Een goudhamster met een staijnharen vacht en 1 rood en 1 zwart oog. Toen ik dan ook ging samenwonen met mijn partner ging dit juweeltje uiteraard mee. Toen dit beestje helaas met een uitzonderlijk oude leeftijd van 3 jaar deze wereld verliet stelde mijn partner voor om aan gezinsuitbreiding te beginnen. En hij had een punt. We waren jong, hadden beiden een goede baan en beschikte allebei over de wens van een groot gezin. Na dat alle nodige materialen aangeschaft waren en het huis helemaal klaar was voor gezinsuitbreiding waren we eindelijk in blijde verwachting van een drieling. En pats boem van de een op de andere dag hadden we een gezin. Na ruim een jaar lang van opvoeden en poep opruimen vonden we het tijd voor een 6e gezinslid. Het was een meisje. Ik herinner nog goed, dat , hoeveel mooier kun je het hebben mijn 2 dochters en 2 zoons hun eerste woordje leerden. Riep ik of mijn partner het woord HAPPIE! dan kwamen onze 4 viervoeterige kinderen aangesneld! Dit betekende namelijk dat ze wat lekkers kregen. Voor degene die het nog niet doorhadden, onze gezinsuitbreiding betond uit katten. Op krijsende kinderen zitten we echt niet te wachten! Affijn zo helemaal gesetteld met zijn zessen kwamen de hamster kriebels weer boven. En al snel kochten we zon schattig klein Russisch dwerghamstertje. Noemde ik mijn hamsters in het begin nog schattig Jaapie, Spookie of Pinkeltje, mijn partner en ik waren het erover eens dat er maar een juiste naam was voor een rus: Stalin. Anders dan zijn naam doet vermoeden was Stalin de liefheid zelve. Hij heeft het echter niet lang van zijn dictatorschap kunnen genieten en blijkbaar heeft hij dit ook niet goed aangepakt, want na een weekendje weg lag alleen zijn schedeltje onder de salon tafel en zat de rest van hem verdeeld over 4 katten buikjes. Na een week diepe rouw volgde de volgende. Een mooie donkerbruine goud hamster. Zo bruin dat zo vonden mijn partner en ik alleen de naam Eva Braun geschikt was voor haar. Ook Eva heeft niet lang geleefd. Zelfde verhaal als Stalin alleen van Eva was niks meer over, op een bloederige plaats delict na. Hoe moest dit nou met die katten die blijkbaar niets liever deden dan hun jachtinstinct bevredigen. Mijn partner had de oplossing. We kochten een mooie glazen kast die goed ventileerde en plaatste daar het hamster hok in. (uiteraard pas na een week gerouwd te hebben.) Een nieuwe hamster onder de naam Syfilis mocht dit nieuwe systeem uitproberen. En ja hoor het werkte. De kinders konden er niet meer bij. Nu werden de kinderen wat ouder en mochten ze savonds voor het slapen gaan nog een half uurtje TV kijken. Iedere avond stond hun favoriete zender Hamster vision op. Ze konden niet bij de hamster maar er naar kijken was hun nieuwe hobby. Hamster vision werd een verslaving en de hoofdrolspeler (Hamster syfilis) genoot hier net zo vaan en deed kunstjes voor het oog van de katten die luid spinnend toe keken. Ieder weekend hadden de kinders een meet en greet met hun idool. Syfilis mocht een uurtje rennen door de huis kamer in haar plastic bol. In het begin waren de kinders niet te houden later werd het gewenning. Om toch aan haar aandacht te komen rende syfilis gewoon in haar bol tegen de katten op. Vervolgens weer terug in de kooi en achter glas ging hamster vision weer aan en keerde de rust in huis terug. Helaas Syfilis is gisteren overleden. Ze lag dood in haar kooitje. Ik verkeer uiteraard in diepe rouw. Huilend vroeg ik mijn partner wat we de kinderen moeten vertellen. Hoe vertel je aan 5 jarige dat er iemand dood is? De kinders zaten inmiddels wat onrustig voor de lege glazen kast. Mijn partner stond op en riep: Jongens, Hamster vision is not broadcasting anymore! De katten keken ons zeer bedroefd aan. Gelukkig gaat hun rouwproces stukken sneller dan mijn rouwproces van een week. Na een keer Happie te hebben geroepen en ze wat lekkers gegeven te hebben waren ze al over het verlies heen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten