Ik ben te dik deel 2

Dit is een verhaal uit januari 2013

Na het hele gebeuren in de vorige writing werd mij verteld weer naar de huisarts te gaan. Ik heb dit gedaan en die wist eigenlijk ook geen raad. Ik ben via internet op neuraaltherapie gekomen; een pijnbesrrtijdingsbehandeling dmv lidocaine injectie. Een vrij nieuw iets wat dus uiteraard niet vergoed werd door de verzekering. Ik was ten einde raad en ben deze behandeling toch gaan doen. Het het matig effect maar het deed wel wat! Ik was blij en mijn man ook. De rekeningen van deze behandelingen waren echter minder leuk. Dit wisten we uiteraard van te voren. Een groot deel van ons spaargeld is hier aan opgegaan, tot ik op een dag zoiets had van dit kan niet. Ik heb duidelijke problemen: Een hele heftige pijnlijke menstruatie en verklevingen om mijn baarmoeder. Hier moet iets aan te doen zijn. Ik ben gaan overleggen met mijn huisarts en hij was het met mij eens. Die constante pijn zou te maken kunnen hebben met mijn menstruatie maar zou ook heel goed van de verklevingen kunnen zijn. Indien dat laatste is er gewoon weinig anders aan te doen dan pijnbestrijding. Iets wat ik nu begrijp en probeer te accepteren. Maar aan die menstruatie was nog genoeg te doen. De huisarts noemde wat opties om over na te denken.

Thuis kroop ik achter de laptop en toetste hevige menstruatie in op google. Een van de allereerste hits die ik kreeg was raak. Een nieuwe behandeling die een aantal ziekenhuizen in NL doen genaamd Novasure. Ik keek eerst bij voor wie dit was en alle maar dan ook alle klachten die ik heb kwamen in dat rijtje voor. Toen keek ik naar de behandeling zelf: Novasure is een methode om het baarmoederslijmvlies permanent te verwijderen waardoor er dus geen menstruatie meer op zou treden voor de rest van mijn leven. Ik las dat de behandeling poliklinisch gedaan kon worden en slechts 90 seconden duurden, 90 seconden!!! Ik kon in 90 seconden van een groot deel van mijn probleem af zijn! Ik moest huilen van opluchting en verwarring. Waarom heeft mijn gynaecoloog dit nooit geopperd? Ik zag dat een ziekenhuis hier in de buurt de behandeling deed en maakte een afspraak voor een intake die al de volgende dag plaats kon vinden. Ik vroeg een telefonisch consult aan met mijn eigen gyn voor een verwijsbrief. Hij zou mij 2 dagen later bellen.

De intake voor de Novasure behandeling ging goed. De arts was begripvol en wees mij erop da ik nooit meer kinderen zou kunnen krijgen dat ik mij dit goed moest beseffen. Een kinderwens heb ik niet dus ik zag geen probleem. Ik tekende formulieren dat deze arts mijn gegevens bij de andere ziekenhuizen op mocht vragen en maakte een vervolgafspraak om daadwerkelijk te kijken of deze behandeling een optie zou zijn icm mijn medische geschiedenis.

De dag erna belde mijn gyn en ik vertelde hem het verhaal en vroeg om een verwijsbrief. Die ging hij mij niet geven want hij zag nu ook in dat ik serieus actie wilde en hij overwoog mijn baarmoeder te verwijderen. Hij zou dit al met het team gaan bespreken. Hij verzocht mij een afspraak bij hem te maken en het andere ziekenhuis af te bellen. Ik heb dit gedaan.

Toen ik 2 weken later op de poli kwam bleek dat opereren geen optie was. Hij had het niet eens overlegd met het team want ik was toch te dik en te jong. Ik werd kwaad, hij had me hoop gegeven en wilde nu niks anders doen dan mij weer volstoppen met hormonen. Keer op keer werd er gemeld dat ik te dik was. Wat in mijn geval helemaal niet goed voor mijn zelfvertrouwen was.
Bij thuiskomst heb ik meteen het andere ziekenhuis gebeld voor een afspraak en heb de huisarts om een verwijsbrief gevraagd.

Die afspraak was vandaag. Gisteren belde ik nog even of ze al mijn gegevens van beide ziekenhuizen hadden ontvangen. van het VU hadden ze alles binnen maar niet van "mijn eigen" ziekenhuis. Ik heb meteen dat ziekenhuis gebeld en die beweerde die aanvraag nooit gehad te hebben, wat onmogelijk is aangezien die aanvraag per aangetekende post verstuurd is en het "Nieuwe" ziekenhuis de handtekening voor ontvangst had! Het " nieuwe" ziekenhuis heeft hiervan een kopie gafaxt en dringend verzocht de gegeven meteen op te sturen. Dit is gelukkig gedaan. Ik kan het niet bewijzen maar ergens denk ik dat mij gyn het tegengehouden heeft omdat hij helemaal niet blij was dat ik op eigen houtje naar een ander ziekenhuis was gegaan.

Vanmiddag ben ik dus op afspraak geweest en deze gyn is voor de behandeling. Niet een keer is het woord te dik gevallen. Deze man heeft mij netjes de risicos verteld (bijna geen) en uitgelegd dat ook dit met het team besproken moest worden. Ik vroeg meteen dus er is een kans dat het alsnog niet gaat gebeuren? Die kans was aanwezig maar uitermate klein. Deze arts stond erachter en gaat zich hard maken voor mij. Hij heeft me gerustgesteld en gezegd dat ik er vanuit mag gaan dat de behandeling gaat gebeuren. Ik moest een afspraak maken voor volgende week om alles door te spreken en een datum te gaan prikken.

Ik ben nu weer thuis. En blij dat het lijkt dat er een arts is die wel voor me wilt vechten. Ergens ben ik toch nog terughoudend, er is namelijk een hele kleine kans dat de behandeling niet gedaan wordt. En aangezien er in het verleden zoveel beloofd is en niet waargemaakt is durf ik niet te blij te zijn. Blij zijn doe ik nog niet maar er is wel weer hoop. En over een week weet ik of deze hoop terecht is en of ik dan wel blij kan zijn van opluchting.