Ik ben (niet) te dik deel 3

Dit artikel is geschreven in Maart 2013

In mijn posts ik ben te dik en ik ben te dik 2 vertelde ik over mijn baarmoeder problemen en dat er eindelijk een arts was die me wou helpen. Ik heb daar zoveel reacties op gehad oa via PM van dames die erg veel aan mijn verhaal hadden dat ik toch besloten heb weer even een update te schrijven.

Woensdag 6 maart is bij mij de novasure behandeling gedaan (het wegbranden van het baarmoederslijmvlies) omdat ik nog jong ben en geen kinderen heb gehad moest mijn baarmoedermond opgerekt worden. Aangezien dit te pijnijk zou zijn werd de behandeling onder algehele narcose gedaan.
Deze behandeling moet mij afhelpen van mijn vreselijke heftige pijnlijke menstruaties en alle ongemakken die daar bij komen kijken.

Precies een dag voor de behandeling werd ik ongesteld dus ik was bang dat het niet door kon gaan. Gelukkig was dit geen enkel probleem. De behandeling is goed gegaan, ik had veel pijn na afloop maar mocht savonds lekker naar huis. Het grappige was dat ik na de behandeling helemaal niet meer ongesteld was en de menstruatie krampen ook volledig weg waren. De pijn die ik voelde was de pijn van een brandwond in mijn buik. Wat heel toepasselijk is aangezien mijn baarmoeder van binnen een 3e graads brandwond was. De dag erna ging het eigenlijk heel goed. Ik had wat pijn maar het viel mee. Die vrijdag erna begon de ellende. Ik had zoveel pijn dat ik regelmatig out ging. Uiteindelijk toch het ziekenhuis gebeld en die hebben me opgenomen en aan de morfine gelegd voor de pijn. Dit deed wonderen en ik vond dat ik zaterdag wel weer naar huis kon. Met een heleboel pijnstillers ging het redelijk. Ik moest mijn rust houden als in plat en alleen naar het toilet lopen. De extreme pijn die ik ervaarde had te waarschijnlijk te maken met het oprekken. En sommige dames hadden er gewoon erg veel last van. Woensdag was het weer mis. Het was een week na de ingreep en weer verging ik van de pijn. Ik wilde een echo om zeker te weten of alles in orde was. Weer werd ik opgenomen in het ziekenhuis en ik werd onderzocht op een mogelijke ontsteking. Dit was gelukkig niet het geval en ook de echo was normaal. Hierop was te zien dat de boel mooi aan het genezen was. Mijn enorme pijnreactie op de behandeling werd uitgelegd als een opstandige baarmoeder. Mijn baarmoeder was van slag door al het gebeuren eraan (ik weet het het klinkt bijna alsof dat ding een eigen wil heeft:P) Ik werd weer behandeld met morfine en kreeg donderdag avond een recept morfine mee naar huis.

Ik ben nu dus weer thuis en neem indien nodig morfine. Maar ik merk dat ik het steeds minder nodig heb. De pijn wordt minder en ik voel me beter. Hoewel de novasure behandeling een kleine ingreep is waar de meeste dames 1 a 2 dagen last van hebben was dat bij mij een ander verhaal. Ook omdat de behandeling bij mie iets anders ging (narcose, oprekken van de baarmoedermond) Ik wil wel even kwijt dat de artsen en verpleegkundige in het ziekenhuis geweldig voor mij hebben gezorgd en me constant serieus genomen hebben. Dit heb ik te vaak anders mee gemaakt.

Over 6 weken moet ik op controle bij mijn gynaecoloog en over 3 weken moet ik weer ongesteld worden. Ik ben heel erg benieuwd wat er gebeurd. Dan kan ik pas echt het resultaat van de behandeling ervaren. Er is een kans dat ik helemaal niet meer ongesteld wordt wat heerlijk zou zijn maar als ik wel nog ongesteld wordt is dit minimaal (as het goed is) Ook minimaal is iets waarmee ik kan leven.

Ik ben blij dat ik deze behandeling ondergaan heb. Hoewel het allemaal even anders liep dan verwacht en ik ook nog niet weet wat het resultaat is. (al ben ik positief omdat ik totaal niet meer ongesteld was na de behandeling) Een andere optie had het verwijderen van mijn baarmoeder geweest waardoor ik in de overgang zou komen. Daar zit ik met mijn 28 jaar niet op te wachten!